خیلی گشته بودیم، نه پلاکی، نه کارتی،
چیزی همراهش نبود. لباس فرم سپاه به تنش بود.
چیزی شبیه دکمه ی پیراهن در جیبش نظرم
را جلب کرد، خوب که دقت کردم، دیدم یک
نگین عقیق است که انگار جمله ای رویش حک شده.
خاک و گل ها را پاک کردم. دیگر نیازی نبود
دنبال پلاکش بگردم. روی عقیق نوشته بود:
« به یاد شهدای گمنام.»
منبع : سایت صبح